Περιγραφή
Λατινική Ονομασία: Picrasma Excelsa
Το Πικρόξυλο έχει μια μακρά παράδοση αναρίθμητων χρήσεων στη λαϊκή ιατρική και τη γεωργία των χωρών αυτών. Μάλιστα, σε πολλές περιοχές της Νότιας Αμερικής, από τον κορμό του θάμνου αυτού παρασκευάζονται «ξύλινες κούπες» για να ελευθερώνουν τα πικρά συστατικά τους στο περιεχόμενο τους και να βοηθούν στην πέψη ενώ αφήνοντας το νερό για περισσότερη ώρα, παρασκευάζονταν φάρμακα για γαστρεντερικές διαταραχές και παθήσεις.
Το πικρόξυλο χρησιμοποιείται παραδοσιακά από τους γηγενείς της Νότιας Αμερικής για τον πυρετό, την ελονοσία, τις παθήσεις του ήπατος και της χολής, τα παράσιτα, τους μυϊκούς σπασμούς, τα δαγκώματα φιδιών. Οι ινδιάνοι της Βραζιλίας χρησιμοποιούν τον κορμό σε σωματικές πλύσεις για την ιλαρά, και σε στοματικές πλύσεις μετά από εξαγωγή δοντιών μιας και το πικρόξυλο έχει αντισηπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Στη βοτανοθεραπεία ενδείκνυται ως τονωτικό, ήπιο υπακτικό, χολαγωγό και ηπαταγωγό, ενάντια σε παράσιτα του δέρματος, του τριχωτού και του γαστρεντερικού (αντιφθειρικό, αντιλεϊσμανιακό, ανθελμινθικό), αλλά και για την ψώρα. Επίσης θεωρείται αποτελεσματικό ορεκτικό και ενδείκνυται σε περιπτώσεις Νευρικής Ανορεξίας, δυσπεψίας (φούσκωμα) και δυσκοιλιότητας.
Πολλές από τις ιδιότητες του φυτού έχουν επιβεβαιωθεί και από επιστημονικές έρευνες όπου διαπιστώθηκε και η προστατευτική του δράση έναντι ορισμένων μορφών καρκίνου (λευχαιμία κλπ.) καθώς και ενάντια στην εμφάνιση ελκών του γαστρεντερικού συστήματος.
Επίσης σημαντική είναι και η δράση του φυτού στη ρύθμιση του σακχάρου και των λιπιδίων (χοληστερίνης) του αίματος, μια ιδιότητα που φαίνεται να είναι ισχυρότερη σε σχέση με άλλα βότανα της κατηγορίας αυτής. Τέλος έχουν αναφερθεί για το βότανο αυτό επιπλέον αναλγητικές, ηρεμιστικές και μυοχαλαρωτικές ιδιότητες.
